Bir zamanlar televizyon karşısında herkes susardı. Haber başlarken çay bardakları dizilir, “Şşşş, sunucu konuşuyor” denirdi. Gazeteler sabah kapıya bırakılır, radyodan haber dinlemek bir ritüeldi. Ama artık kimse beklemiyor. Ne sabahı, ne akşam bültenini. Çünkü haber, eğlence, dedikodu, kahkaha… hepsi cebimize sığdı. Sosyal medya, sadece iletişimi değil, “gerçeklik” algımızı da baştan yazdı. Ve galiba oyunun yeni kuralı şu: mikrofon değil, mem kazandı.Eskiden bilgi yukarıdan akardı. Patron söyler, editör onaylar, halk izlerdi. Şimdi bir lise öğrencisi, telefon kamerasıyla milyonları peşinden sürükleyebiliyor. Artık herkes hem muhabir, hem yorumcu, hem spiker. Geleneksel medya hâlâ “birazdan reklamlardan sonra” derken, sosyal medya çoktan trend oluyor. Seyirci artık seyirci değil; hem izleyici, hem katılımcı, hem de eleştirmen.